Chodaki, używane przez holenderskich farmerów od dawna, zostały niedawno zatwierdzone przez Unię Europejską jako obuwie robocze – tanie, wytrzymałe i bezpieczne.

CHODAKI W HOLANDII
Warto pamiętać, że chodaki są w Holandii nie tylko symbolem czy miłą pamiątką chętnie kupowaną przez turystów, ale także obuwiem używanym tu na co dzień. Jednak około miliona osób w Holandii nadal nosi je codziennie zachowując piękną tradycję. Są to rolnicy, rzemieślnicy, dzieci, ogrodnicy, rybacy, robotnicy budowlani i drogowi i inne osoby pracujące. Są obecne w Holandii od wielu stuleci. Podczas prac wykopaliskowych na Nieuwendijk w Amsterdamie znaleziono drewniane buty z drewna olchowego z 1230 roku. Holenderscy rolnicy wyrabiali w zimie chodaki dla siebie i swoich rodzin. Drewniane buty były tanie i nadawały się do pracy. W XVIII wieku sztuka tworzenia drewnianych butów rozwijała się szybko, a do XIX wieku stała się profesją. Po pierwszej wojnie światowej w Holandii było około 4 000 producentów drewnianego obuwia.

ZALETY CHODAKÓW
Chodaki mają również sporo zalet. Są tanie, łatwe do czyszczenia, ortopedyczne i higieniczne ponieważ drewno pochłania pot i stopy są zawsze otoczone świeżym powietrzem wewnątrz drewnianych butów. Dzięki naturalnej wentylacji drewna drewniane buty są chłodne latem, a ciepłe zimą. Chodaki są bezpieczne ponieważ stopy są chronione ze wszystkich stron przez drewno.

PRODUKCJA CHODAKÓW
Ręczne wykonanie pary chodaków może trwać 3 godziny, dlatego wielu producentów zaczęło używać maszyn. Z powodu ostrej konkurencji liczba fabryk zmniejszyła się gwałtownie. Z 4 000 istniejacych po pierwszej wojnie światowej wytwórców w 1975 r. zostało na rynku 150. Dziś jest  20 skomputeryzowanych wytwórni chodaków. Produkują rocznie około 1,5 miliona par chodaków wykorzystywanych jako obuwie oraz 3 miliony par jako pamiątki kupowane przez turystów. Wytwarzane są głównie z drewno topoli, ponieważ jest lekkie i łatwe w obróbce. Jest to szybko rosnące drzewo, rosnące do 1,5 metra sześciennego w ciągu 20 lat. Z takiego drzewa można wyprodukować na 60 par butów dla dorosłych.

ZNAK CE
W 1997 roku drewniane buty zostały oficjalnie przyjęte jako obuwie ochronne ze znakiem CE. Najpierw Instytut Bezpieczeństwa Pracy zabronił używania drewnianych butów, stwierdzając, że nie są one odpowiednie ze względów bezpieczeństwa. Wtedy wytwórnia chodaków Nijhuis wykonała test bezpieczeństwa, w którym uczestniczył sam Paul Nijhuis. Zrzucono kamień krawężnikowy o wadze 50 kg na jego nogę w chodaku. Dwukrotne powtórzenie testu nie spowodowało zniszczenia ani chodaka, a noga Paula Nijhuisa pozostała nietknięta! Test udowodnił to, że drewniane buty są całkowicie bezpieczne i ostatecznie doprowadził do uzyskania znaku CE.