Delfty to określenie holenderskiego fajansu - ceramiki wytwarzanej z zanieczyszczonego kaolinu. Wykonane z niej naczynia pokrywa się białą glazurą, zazwyczaj ozdobioną tlenkami metali, w szczególności tlenkiem kobaltu, który daje zwykły niebieski kolor. Miasto Delft było i jest głównym ośrodkiem produkcji, ale termin ten obejmuje również wyroby o innych kolorach i wykonane w innych miejscach. Przy dekoracji używa się wzorów roślinnych opracowanej po raz pierwszy w XIV-wiecznej chińskiej porcelanie i cieszącej się dużym zainteresowaniem w Europie.

HOLENDERSKA PORCELANA
W czasie Złotego Wieku Kompania Wschodnioindyjska prowadziła ożywiony handel ze dalekim Wschodem i na początku XVII wieku importowała chińską porcelanę. Chińskie wyroby ze względu na wykonanie i dbałość o szczegóły robiły wrażenie na obiorcach i tylko najbogatsi mogli sobie na nie pozwolić.
Holenderscy ceramicy zaczęli naśladowali chińską porcelanę po śmierci cesarza Wanli w 1620 r., kiedy przerwano jej dostawy do Europy. Dostrzegli możliwość produkowania taniej alternatywy dla chińskiej porcelany. Po wielu eksperymentach udało im się stworzyć cienki rodzaj ceramiki pokrytej białą glazurą. Chociaż wyroby wykonane były z ceramiki o niskiej temperaturze wypalania, bardzo dobrze przypominały porcelanę. Produkcję rozpoczęto około 1600, a w XVII i XVIII wieku Delfty były ważnym towarem eksportowym znanym w całej Europie i są nadal wytwarzane m.in. w Królewskiej Wytwórni Porcelany w Delft, którą można zwiedzać.