Frans Hals jest jednym z wielkich mistrzów holenderskiego złotego wieku. Jego portrety i „schutterstukken” są znane na całym świecie. W porównaniu do współczesnych jego styl jest luźny i żywy. Jego duże pociągnięcia pędzlem wydają się niemal ożywić jego obrazy.

Hals urodził się w 1583 roku w Antwerpii (Belgia), ale w wieku trzech lat przeprowadził się do Holandii. Został uczniem Carela van Mandera w 1603 r., a w 1610 r. poślubił Anneke Harmensdochter i dołączył do gildii miejskiej dla malarzy w Haarlemie. W 1616 r., namalował pierwszy ze swoich słynnych „schutterstukken”, a ostatni w 1639 r. Uczył kilku uczniów i pięcioro z jego czternastu dzieci malowania, aż do śmierci w wieku 84 lat. Został pochowany w mieście z Haarlem, gdzie spędził prawie całe życie.

Frans Hals malował portrety grupowe, pojedyncze portrety i sceny z życia codziennego. Ale jest szczególnie znany ze swoich „schutterstukken”. Są to portrety grupowe ówczesnych strażników obywatelskich.  Frans Hals otrzymał zlecenie namalowania takiego dzieła pięć razy. Jako artysta odważył się być inny. Jego obrazy mają żywe podobieństwo, typową oprawę i wydają się być w ruchu. Wiedział, jak uchwycić chwilę i ożywić ją na płótnie. Był przed czasem; jego praca miałaby ogromny wpływ na wielu wielkich impresjonistów XIX wieku, takich jak Monet, Corbet i Manet. Również Vincent van Gogh był pod dużym wrażeniem pracy Fransa Halsa.

Muzeum Fransa Halsa w Haarlemie jest domem dla największej na świecie kolekcji Fransa Halsa. W muzeum znajduje się także wiele dzieł współczesnych Halsowi, co pozwala porównać jego prace z pracami innych artystów i zrozumieć, co uczyniło go tak wielkim malarzem.