Jan Steen, malarz znany przede wszystkim ze swego humoru i scen rodzajowych, malował również pejzaże i portrety, a także obrazy o tematyce religijnej. Niewiele wiadomo o tym, gdzie pobierał pierwsze nauki, urodzony w Lejdzie w 1626 r., Jan Steen. Uważa się, że najpierw uczył się malarstwa w Utrechcie, u niemieckiego artysty Nicolausa Knupfera, a następnie w Hadze, u znanego holenderskiego malarza Jana van Goyena, którego córkę poślubił w 1649 r. 

Steen malował z konieczności. Często wpadał w kłopoty finansowe i obrazami spłacał swoje długi. Do 1654 r. mieszkał w Hadze, potem przeniósł się do Delft, gdzie zgodnie z tradycją i żeby związać koniec z końcem, przejął po ojcu zawód browarnika. Później powrócił do Lejdy, gdzie w 1672 r. otworzył własną gospodę. Zmarł w 1679 r.

Jan Steen wyróżnia się spośród innych holenderskich malarzy XVII w. niezwykłymi umiejętnościami i różnorodnością tematów. Jego obrazy są wysoko cenione w świecie, a on sam uznawany za jednego z najlepszych malarzy złotego wieku. Samo wspomnienie Steena przywołuje uśmiech na twarzy mówiącego. Ale Steen był nie tylko malarzem humorystą. Doskonała technika i wspaniałe kompozycje świadczą o jego wielkości. Dla nas największym jego osiągnięciem jest „odmalowanie” scenek z codziennego życia w XVII w.: nieco zabałaganionych, ale pełnych radości domostw („domostwo Jana Steena” to znane holenderskie określenie na panujący bałagan, brak ładu i porządku, bo właśnie takiego rodzaju sceny Steen malował najczęściej), biesiadujących w gospodzie, bawiących się dzieci czy nawet szczekających psów.W Muzeum Miejskim De Lakenhal w Lejdzie można zobaczyć kilka spośród wielu obrazów Steena.