Holandia jest często kojarzona z polderami obecnymi od wielu lat, a inżynierowie stali się znani z opracowywania technik odwadniania terenów podmokłych i wykorzystywania ich w rolnictwie i innych dziedzinach. Ilustruje to powiedzenie: "Bóg stworzył świat, ale Holendrzy stworzyli Holandię”. Polder to nisko położony obszar otoczonym wałami, który ​​nie ma połączenia z wodą zewnętrzną inną drogi niż za pomocą specjalnych urządzeń.

TYPY POLDERÓW:

• Grunty odzyskany z wody, na przykład z jeziora lub dna morskiego
• Równiny potopów oddzielone od morza lub rzeki groblą
• Bagna oddzielone od otaczającej wody groblą, a następnie osuszone

Ze względu na to, że poldery są zagrożone zalaniem przez cały czas bardzo ważna jest ochrona otaczających je grobli, które zwykle budowane są z dostępnych lokalnie materiałów.

ZALEWANIE POLDERÓW
Zalewanie  polderów było też stosowane w przeszłości jako taktyka wojskowa. Jednym z przykładów z niezbyt odległej historii było zalanie polderów wzdłuż rzeki Yser podczas I wojny światowej. Otwarcie śluz podczas przypływu i zamknięcie ich podczas odpływu zamieniło poldery w niedostępne bagno, które pozwoliło armii sprzymierzonych zatrzymać wojska niemieckie.

POLDERY W HOLANDII
Holendrzy mają długą historię rekultywacji mokradeł i ogrodów, co daje około 3000 polderów  w całym kraju. W 1961 r. około połowa kraju, 18 000 kilometrów kwadratowych, została odzyskana z morza. Pierwsze wały w Europie budowano w czasach rzymskich, a pierwsze poldery powstały w XI wieku. Około połowa powierzchni polderów w północno-zachodniej Europie znajduje się w Holandii